Köpek Dejeneratif Miyelopatisi

Köpek Dejeneratif Miyelopatisi Nedir?

Köpek dejeneratif miyelopatisi, omuriliği, özellikle arka bacakları kontrol eden alanı etkileyen ilerleyici bir nörodejeneratif hastalıktır. Omuriliğin beyaz maddesinin dejenerasyonundan kaynaklanır ve bu da sinir fonksiyonunun kaybına yol açar. Zamanla, dejenerasyon yayılır ve köpeğin arka bacaklarında zayıflığa, koordinasyonsuzluğa ve felce yol açar.

DM genellikle insanlarda amyotrofik lateral skleroz (ALS) veya Lou Gehrig hastalığı ile karşılaştırılır, çünkü benzer şekilde kas kontrolü ve hareketinden sorumlu motor nöronları etkiler. Hastalık köpeğin beynini etkilemez, ancak omuriliği ve kaslara giden sinirleri hedef alır ve sonuçta atrofiye (küçülmeye) ve işlevlerini kaybetmelerine neden olur.

Hastalık tipik olarak yaşlı köpeklerde teşhis edilir ve çoğu vaka 8 yaşın üzerindeki köpeklerde görülür. DM'nin ilerlemesi yavaş olabilir, ancak köpeğin hareket etme ve işlev görme yeteneğini ciddi şekilde etkilediği için sonuçta ölümcüldür.

     

Köpek Dejeneratif Miyelopatisinin Nedenleri

Dejeneratif miyelopatinin kesin nedeni tam olarak anlaşılamamıştır, ancak araştırmacılar bunun miyelopatideki genetik bir mutasyonla bağlantılı olduğuna inanmaktadır. SOD1 geni, süperoksit dismutaz 1 adı verilen bir enzimin üretilmesinden sorumludur. Bu enzim, hücreleri oksidatif hasardan korumak için gereklidir. DM'de mutasyon, bu enzimin arızalanmasına neden olarak omurilikteki sinir hücrelerinin dejenerasyonuna yol açar.

Genetik yatkınlık DM gelişiminde anahtar bir rol oynarken, çevresel faktörler veya diğer sağlık koşulları da başlamasına katkıda bulunabilir veya ilerlemesini hızlandırabilir. Hastalığın genetik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu tarafından tetiklenebileceğine inanılmaktadır, ancak bu kesin olarak kanıtlanmamıştır.

Köpek Dejeneratif Miyelopati Belirtileri

Köpek dejeneratif miyelopatisinin semptomları ilk başta ince olabilir ve zamanla yavaş yavaş kötüleşebilir. Evcil hayvan sahipleri, köpeklerinin yürüyüş düzenlerinde, koordinasyonunda ve genel hareketliliğinde değişiklikler fark edebilir. Hastalığın erken belirtileri genellikle şunları içerir:

1. Arka ayaklarda zayıflık

DM'nin en erken belirtilerinden biri, köpeğin arka bacaklarında gözle görülür bir zayıflıktır. Köpekler, özellikle bir tarafta arka pençelerini sürüklemeye başlayabilir ve yürürken zemini "kazıyarak" görülebilir. Zamanla bu zayıflık ilerleyerek arka bacaklarda tam felce kadar ilerleyebilir.

2. Koordinasyon kaybı (Ataksi)

Hastalık ilerledikçe, köpekler ataksi olarak bilinen koordinasyon eksikliği yaşayabilir. Köpek yürürken sanki arka bacaklarını kontrol edemiyormuş gibi titrek veya dengesiz görünebilir. Bu, omurilikteki sinir fonksiyonunun bozulmasından kaynaklanmaktadır.

3. Merdiven çıkma veya çıkma zorluğu

DM'li köpekler yatar pozisyondan kalkmakta, merdiven çıkmakta veya mobilyalara atlamakta zorluk çekmeye başlayabilir. Arka bacaklardaki güç kaybı, köpeğin bu temel hareketleri gerçekleştirmesini zorlaştırır.

4. Titreme

Dejeneratif miyelopatili bazı köpekler, hastalık omuriliği etkilediği için arka bacaklarında hafif titreme veya titreme gösterebilir. Bu titremeler, köpek ayakta dururken veya hareket etmeye çalışırken daha belirgin olabilir.

5. Kas atrofisi

Hastalık ilerledikçe, arka bacaklardaki kaslar kullanılmaması nedeniyle küçülmeye veya boşa gitmeye başlayabilir. Bu, köpeğin bacaklarının ince ve zayıf görünmesine neden olabilir ve daha fazla hareket kabiliyeti kaybına neden olabilir.

6. Inkontinans

DM'nin sonraki aşamalarında, bazı köpekler idrar ve dışkı inkontinansı yaşayabilir. Bunun nedeni, köpeğin mesane ve bağırsak hareketlerini kontrol etme yeteneğini etkileyen sinir hasarıdır.

7. Ağrı veya hassasiyet

Diğer nörolojik bozukluklardan farklı olarak, dejeneratif miyelopati tipik olarak ağrılı değildir, ancak bazı köpekler kas gerginliği veya hareket kabiliyeti eksikliğiyle ilgili eklem sorunları nedeniyle rahatsızlık yaşayabilir.

Köpek Dejeneratif Miyelopati Aşamaları

Dejeneratif miyelopati birkaç aşamada ilerler ve hastalık ilerledikçe semptomlar daha şiddetli hale gelir. DM'nin aşamaları genellikle dört aşamaya ayrılır:

Aşama 1: Erken İşaretler

DM'nin erken evrelerinde, köpekler arka bacaklarında hafif zayıflık veya sallanma gösterebilir. Semptomlar incedir ve köpek hala kısa mesafeleri zorluk çekmeden yürüyebilir. Bu noktada, evcil hayvan sahipleri ara sıra ayakların sürüklendiğini fark edebilir, ancak köpeğin yaşam kalitesi henüz ciddi şekilde etkilenmemiştir.

Aşama 2: Orta Derecede Semptomlar

Hastalık ilerledikçe semptomlar daha belirgin hale gelir. Köpek, arka bacaklarda daha önemli zayıflık ve koordinasyon sorunları yaşayabilir, bu da yürümeyi ve merdiven çıkmayı zorlaştırır. Kas atrofisi ortaya çıkmaya başlar ve köpek yürürken dengesini kaybetmeye başlayabilir.

Aşama 3: Ciddi Hareket Kabiliyeti Kaybı

Bu aşamada, köpeğin hareketliliği önemli ölçüde tehlikeye girer. Köpek yürümekte veya ayakta durmakta güçlük çekebilir ve sık sık düşmeye başlayabilir. Arka ayaklar tamamen felç olabilir ve köpeğin ayağa kalkması veya hareket etmesi için yardıma ihtiyacı olabilir.

Aşama 4: Tam Felç

Dördüncü ve son aşamada, köpek arka bacaklarda tamamen felç olabilir. İdrar kaçırma daha belirgin hale gelir ve köpek yardım almadan yemek yemekte veya içmekte zorluk çekebilir. Köpeğin yaşam kalitesi önemli ölçüde azalır ve ötenazi genellikle bu aşamada düşünülür.

Köpek Dejeneratif Miyelopati Testi

Köpeğiniz zayıflık veya koordinasyon kaybı belirtileri gösteriyorsa, doğru teşhis için bir veterinere danışmanız önemlidir. Köpek dejeneratif miyelopatisinin yalnızca klinik semptomlara dayanarak teşhis edilmesi zor olabilir, çünkü erken belirtileri diğer nörolojik bozuklukların semptomlarını taklit edebilir.

Genetik Test

DM için en güvenilir test bir Genetik Test mutasyona uğramış SOD1 geninin varlığını tespit etmek için. Bu test, bir kan veya yanak sürüntü örneği kullanılarak gerçekleştirilir. Köpeğinizin gen mutasyonu testi pozitif çıkarsa, mutasyona sahip tüm köpeklerde DM gelişmesine gerek kalmasa da, hastalığa genetik bir yatkınlık olduğunu gösterir. Test negatifse, semptomların olası bir nedeni olarak DM'yi dışlar.

Diğer Koşulların Hariç Tutulması

DM, semptomları intervertebral disk hastalığı gibi diğer durumlarla paylaştığından (IVDD), kalça displazisiveya artrit, bir veterinerin de görüntüleme çalışmaları (X-ışınları veya MRI'lar) ve diğer testler yoluyla bu olasılıkları dışlaması gerekecektir.

Nörolojik Muayene

Nörolojik hasarın yerini ve doğasını belirlemek için kapsamlı bir nörolojik muayene de gereklidir. Bir veteriner nöroloğu, sorunun kesin kaynağını belirlemek için köpeğin reflekslerini, koordinasyonunu ve yürüyüşünü değerlendirebilir.

Köpek Dejeneratif Miyelopati Tedavisi

Ne yazık ki, köpek dejeneratif miyelopatisinin tedavisi yoktur. Bununla birlikte, özellikle erken aşamalarda, hastalığın ilerlemesini yavaşlatmaya ve köpeğin yaşam kalitesini iyileştirmeye yardımcı olabilecek yönetim stratejileri vardır.

1. Fizik Tedavi

Fizik tedavi, DM'li köpeklerin gücünü ve hareketliliğini korumasına yardımcı olmanın en etkili yollarından biridir. Düzenli egzersiz, germe ve hareket açıklığı egzersizleri kas kütlesinin korunmasına ve koordinasyonun geliştirilmesine yardımcı olabilir. Hidroterapi (yüzme), egzersiz için düşük etkili bir ortam sağladığı ve denge ve kas güçlendirmeye yardımcı olabileceği için özellikle faydalıdır.

2. Yardım Cihazları

Hastalık ilerledikçe, köpeklerin hareketlilik konusunda yardıma ihtiyacı olabilir. Yürüteçler, arabalar ve diğer yardımcı cihazlar, köpeklerin daha kolay hareket etmesine ve bağımsızlığını korumasına yardımcı olabilir. Bu cihazlar ayrıca hareketsizliğin neden olduğu daha fazla kas atrofisini önlemeye yardımcı olabilir.

3. Anti-inflamatuar İlaçlar

Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID'ler), özellikle köpek değişen hareket paternleri nedeniyle eklem ağrısı yaşıyorsa, ağrı ve iltihabı yönetmek için reçete edilebilir.

4. Beslenme Desteği

Dengeli, besin açısından zengin bir diyet sağlamak, genel sağlığın korunmasına ve kas kütlesinin desteklenmesine yardımcı olabilir. Bazı veteriner hekimler aşağıdaki gibi takviyeler önermektedir: omega-3 yağ asitleri ve sinir sağlığını geliştirmek ve sinir sistemi üzerindeki oksidatif stresi azaltmak için antioksidanlar.

5. Ötenazi Değerlendirmesi

Dejeneratif miyelopati ilerleyici, ölümcül bir hastalık olduğundan, köpek hastalığın son aşamalarına ulaştığında ötenazi düşünülebilir. Köpeğin yaşam kalitesi, artık hareket edemeyeceği veya temel işlevleri (yemek, içmek veya atıkları ortadan kaldırmak gibi) yerine getiremeyeceği noktaya kadar kötüleşirse, ötenazi acı çekmeyi önlemek için en iyi seçenek olabilir.

Köpek Dejeneratif Miyelopati Irkları

Herhangi bir köpek dejeneratif miyelopati geliştirebilirken, bazı ırklar genetik faktörler nedeniyle hastalığa daha yatkındır. Aşağıdaki ırklar DM'den en çok etkilenir:

1. Alman Çoban Köpekleri
2. Boksörler
3. Pembroke Galce Corgis
4. Chesapeake Körfezi Alıcıları
5. Altın Retrieverlar
6. Shetland Çoban Köpekleri
7. İrlandalı Pasörler
8. Doberman Pinschers

Bu ırkların sahipleri, özellikle köpekleri yaşlandıkça, DM semptomlarını izlemede özellikle dikkatli olmalıdır.

Dejeneratif Miyelopatili Bir Köpeğe Ne Zaman Ötenazi Yapılır?

Dejeneratif miyelopatili bir köpeğe ne zaman ötenazi yapılacağına karar vermek, bir evcil hayvan sahibinin karşılaşacağı en zor kararlardan biridir. Köpeğin yaşam kalitesine ve genel konforuna odaklanmak çok önemlidir.

Ötenaziyi düşünmenin zamanının geldiğine dair bazı işaretler şunlardır:

• Arka bacaklarda tam felç
• Yemek yiyememe, içmeme veya kendini rahatlatamama
• Önemli ağrı veya sıkıntı
• Yardımla bile ayakta duramama veya yürüyememe
• Hayata ilgi kaybı veya aile ile etkileşim

Veterinerinizle seçenekleri tartışmak ve köpeğin refahını ve rahatlığını göz önünde bulundurmak, bu zor karar verme sürecinde çok önemlidir.

Son

Köpek dejeneratif miyelopatisi, hem köpeğin hem de sahibinin hayatını büyük ölçüde değiştirebilen yürek parçalayıcı bir durumdur. Tedavisi olmasa da, hastalığı, semptomlarını ve mevcut yönetim seçeneklerini anlamak, köpeğin yaşam kalitesini iyileştirmeye yardımcı olabilir ve sahiplerine bilinçli kararlar vermede rehberlik edebilir. Düzenli veteriner bakımı, genetik testler ve fizik tedavi hastalığın ilerlemesini yavaşlatabilir ve köpeğin durumu kötüleştikçe yardımcı cihazlar destek sağlayabilir. Sonuç olarak, hoşçakal deme zamanı geldiğinde, ötenazi daha fazla acı çekmeyi önlemenin ve köpeğin haysiyetini ve huzurunu sağlamanın şefkatli bir yolu olabilir.