Köpeklerde Şişkinliği Anlamak

Resmi olarak Gastrik Dilatasyon-Volvulus (GDV) olarak bilinen şişkinlik, köpekleri, özellikle de derin göğüslü daha büyük ırkları yaygın olarak etkileyen ciddi ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bir durumdur. Bu makale, nedenlerini, semptomlarını, risk faktörlerini ve tedavi seçeneklerini kapsayan şişkinlik hakkında kapsamlı bir anlayış sağlamayı amaçlamaktadır.

Köpeklerde şişkinlik nedir?

Gastrik Dilatasyon-Volvulus, bir köpeğin midesinin gazla dolduğu, genişlemesine ve sonra kendi kendine bükülmesine neden olduğu bir durumdur. Volvulus olarak bilinen bu bükülme, mideye ve diğer hayati organlara kan akışını engeller. Şişkinliğin hızlı başlangıcı ciddi sonuçlara yol açabilir ve bu da onu veterinerlik acil durumu haline getirir.

Köpeklerde şişkinlik ne kadar yaygındır?

Şişkinlik veya Gastrik Dilatasyon-Volvulus (GDV), köpeklerde, özellikle büyük ve derin göğüslü ırklarda nispeten yaygındır. Acil veteriner müdahalesi gerektiren ciddi ve yaşamı tehdit eden bir durum olarak kabul edilir. Risk, ırklar arasında değişir ve bazı ırklar şişkinlik geliştirmeye daha yatkındır.

Köpeklerde Şişkinlik Neden Olur?

Şişkinlik gelişimine katkıda bulunan faktörleri anlamak, önleme için çok önemlidir. Kesin neden her zaman net olmasa da, birkaç faktör riski artırabilir:

1. Diyet Faktörleri:
Bir köpeğe günde bir büyük öğün vermek veya yükseltilmiş besleme kapları kullanmak, şişkinlik riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir.

2. Yeme Alışkanlıkları:
Hızlı yemek yiyen veya yiyeceklerini yutan köpekler daha hassastır.

3. Yaş ve Cins:
Yaşlı köpekler ve Danualar, Dobermanlar ve Standart Kanişler gibi derin göğüslü bazı ırklar şişkinliğe daha yatkındır.

4. Genetik:
Bazı köpek ırklarında şişkinliğe genetik bir yatkınlık olduğunu gösteren kanıtlar vardır.

5. Su Yutulması:
Özellikle yemeklerden hemen sonra aşırı su tüketimi şişkinliğe katkıda bulunabilir.

6. Stres ve Kaygı:
Çevresel stres faktörleri veya rutindeki değişiklikler potansiyel olarak şişkinliği tetikleyebilir.

Köpeklerde şişkinlik belirtileri:

Şişkinlik belirtilerini tanımak erken müdahale için çok önemlidir. Yaygın işaretler şunları içerir:

1. Görünür karın şişkinliği:
Karın şiş ve sıkı görünür, genellikle gözle görülür şekilde şişirilir.

2. Başarısız Kusma Girişimleri:
Köpekler kusmaya çalışabilir ancak bükülmüş mideleri nedeniyle hiçbir şeyi dışarı atamazlar.

3. Huzursuzluk ve İlerleme Hızı:
Şişkinliği olan köpekler kaygı, huzursuzluk veya rahat edememe gösterebilir.

4. Aşırı Tükürük Salgısı:
Normalden daha fazla salya akması yaygın bir semptomdur.

5. Hızlı Nefes Alma ve Artan Kalp Atış Hızı:
Diyafram üzerindeki baskı ve kan akışının azalması nedeniyle.

6. Zayıflık ve Çöküş:
Ağır vakalarda köpekler zayıflayabilir, uyuşuk hale gelebilir ve hatta çökebilir.

Şişkinlik teşhisi:

Etkili tedavi için hızlı tanı şarttır. Veteriner hekimler çeşitli teşhis araçları kullanabilir:

• 1. Fizik Muayene:
  Karnı palpe etmek ve hayati belirtileri değerlendirmek, durumun ciddiyetini değerlendirmeye yardımcı olur.
• 2. X-ışınları ve Ultrason:
  Görüntüleme çalışmaları, bükülmüş midenin ve çevredeki organlar üzerindeki etkisinin net bir görüntüsünü sağlar.
• 3. Kan Testleri:
  Kan tahlili, köpeğin genel sağlığını ve organ fonksiyonunu değerlendirmeye yardımcı olur.

Köpeklerde şişkinlik nasıl tedavi edilir?

Şişkinliği tedavi etmek için acil veteriner müdahalesi çok önemlidir. Tedavi şunları içerebilir:

• 1. Stabilizasyon:
  Köpeğin durumunu stabilize etmek için intravenöz sıvılar ve ilaçlar.
• 2. Dekompresyon:
  Yemek borusuna yerleştirilen bir tüp veya karın duvarından bir iğne yoluyla midedeki gaz ve basıncın giderilmesi.
• 3. Cerrahi:
  Ağır vakalarda veya şişkinlik doku hasarına yol açmışsa, nüksü önlemek için mideyi açmak ve sabitlemek için cerrahi müdahale gereklidir.

Köpeklerde şişkinlik nasıl önlenir? 

Şişkinlik tamamen önlenemese de, birkaç önlem riski azaltabilir:

1. Besleme Uygulamaları:
Gün boyunca büyük bir öğün yerine birden fazla küçük öğün sağlayın. Ve hızlı yemeyi caydırmak için yavaş beslenen kaseler kullanın.

2. Yorucu Egzersizlerden Kaçınma:
Şişkinlik riskini en aza indirmek için yemeklerden önce ve sonra şiddetli aktiviteyi kısıtlayın.

3. Düzenli Veteriner Kontrolleri:
Köpeğinizin genel sağlığını izlemek ve önleyici tedbirleri tartışmak için rutin muayeneler planlayın.

4. İzleme Davranışı:
Davranış, iştah ve aktivite seviyelerindeki değişikliklere dikkat edin.

5. Stresten Kaçınma:
Köpeğin ortamındaki stres faktörlerini en aza indirin.

Uzun Vadeli Yönetim ve Prognoz:

Şişkinlik yaşayan köpekler için devam eden yönetim, diyet ayarlamalarını, yeme alışkanlıklarının dikkatli bir şekilde izlenmesini ve gelecekteki bükülmeleri önlemek için mideyi güvence altına alabilen gastropeksi gibi potansiyel önleyici cerrahiyi içerebilir.

Köpeklerde şişkinlik ile ne karıştırılabilir?

Benzer semptomlar nedeniyle köpeklerde şişkinlik ile karıştırılabilecek çeşitli durumlar vardır. Bazı olası yanlış teşhisler şunları içerir:

• Gastrit:
  Mide zarının iltihaplanması, şişkinliği taklit ederek kusmaya, karın rahatsızlığına ve şişkinliğe neden olabilir.
• Bağırsak tıkanıklığı:
  Sindirim sistemindeki tıkanıklıklar, şişkinlik semptomlarına benzeyen karın şişmesine ve rahatsızlığa neden olabilir.
• Pankreatit:
  Pankreas iltihabı, şişkinlik ile benzerlikler paylaşarak karın ağrısı ve şişkinliğe neden olabilir.
• Peritonit:
  Karın boşluğunun enfeksiyonu veya iltihabı, şişkinliğe benzeyen şişkinlik ve rahatsızlık ile ortaya çıkabilir.
• Bükülmüş Bağırsaklar:
  Şişkinlikte mide burulmasına benzer şekilde, bağırsakların bükülmesi karın şişkinliğine ve ağrıya neden olabilir.
• Asit:
  Karın içinde şişkinlikle ilgisi olmayan sıvı birikimi şişmeye ve mimik şişmesine neden olabilir.

Bu koşulların potansiyel olarak ciddi doğası göz önüne alındığında, herhangi bir şişkinlik veya benzeri semptom şüphesi, doğru teşhis ve uygun tedavi için derhal veteriner müdahalesi gerektirir.

Son:

Köpek şişkinliği, acil müdahale gerektiren ciddi ve potansiyel olarak ölümcül bir durumdur. Nedenlerini anlamak, semptomları tanımak ve önleyici tedbirler almak, köpeklerin, özellikle de yüksek risk altındakilerin refahı için çok önemlidir. Sahipler, şişkinlik riskini en aza indirmek ve köpek arkadaşları için mümkün olan en iyi bakımı sağlamak için özel bir yaklaşım geliştirmek için veteriner hekimlerle yakın bir şekilde çalışmalıdır. Erken müdahale ve proaktif bir yaklaşım, potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bu durumdan etkilenen köpekler için prognozu önemli ölçüde iyileştirebilir.